| Kata |
Takrif |
Sumber |
| ekor | bahagian paling hujung pd ikan, cacing, ular dsb, atau bahagian yg bertulang dan menganjur keluar dr tulang punggung haiwan spt lembu dan kerbau, atau bahagian berbulu pelepah yg memanjang atau menegak pd burung, ayam dsb | Kamus Dewan Perdana |
| ekor pipit | hujung rambut di antara bahagian pelipis dan telinga | Kamus Dewan Perdana |
| ekor-ekor | bahagian hujung atau akhiran drp sst pertanyaan, pernyataan dsb | Kamus Dewan Perdana |
| epifisis | bahagian tulang pd hujung tulang panjang, pinggir tulang leper atau cuaran tulang, yg terpisah drp bahagian utama tulang oleh rawan semasa proses pertumbuhan | Kamus Dewan Perdana |
| eler | menyeret sst, mis ular dgn memegang hujung ekornya utk menakutkan kanak-kanak | Kamus Dewan Perdana |
| ekor lotong | meriam lama yg kecil dan mempunyai pemegang yg panjang dan melengkung ke atas sehingga ke bahagian hujung meriam tsb, yg menyerupai ekor pd lotong | Kamus Dewan Perdana |
| ekor belangkas | pisau yg bahagian hujungnya panjang dan tirus, yg rupanya spt ekor pd belangkas, dan biasanya diletakkan pd hujung senapang | Kamus Dewan Perdana |
|
| Tesaurus |
|---|
| | | hujung (kata nama) | 1. Dalam konteks pisau
bersinonim dengan bahagian runcing, mata,
Berantonim dengan hulu
2. Dalam konteks jalan
bersinonim dengan bahagian akhir, punca,
Berantonim dengan pangkal
3. Dalam konteks hutan
bersinonim dengan tepi, pinggir, sempadan, batas,
4. Dalam konteks peristiwa
bersinonim dengan akhir, penghabisan, penamat, kesudahan,
Berantonim dengan awal
5. Dalam konteks perbarisan
bersinonim dengan bahagian belakang, ekor,
6. Rujuk maksud 1
| | Kata Terbitan : berhujung, menghujung, penghujung, |
|
| Puisi |
|---|
|
Hujung sirih berkedut-kedut,
Susun sampai di kedai Cina;
Kasih tuan membujuk-bujuk,
Kasih tidak kekal lama.
Lihat selanjutnya... |
|