Johan Jaafar - Dewan Bahasa dan Pustaka
sebagai Ketua Pengarang Kumpulan dan tidak lama kemudian dilantik sebagai Ahli Lembaga Pengarah syarikat tersebut. Kedudukan Johan Jaaffar agak unik dalam kesusasteraan Melayu moden Malaysia. Tidak banyak sasterawan yang sebenarnya boleh hidup dengan selesa dalam “dua alam” – alam sastera/budaya dan alam pengurusan moden/korporat. Beliau nampaknya berupaya menjadi “sasterawan” dan pada waktu yang sama mendaki tangga pengurusan moden. Beliau pernah pencapaian beliau dalam karier korporat dan kewartawanan, kecintaannya tetap kepada sastera dan budaya. Malah Johan selalu mendakwa bahawa dunia teater mengajarnya untuk membina kekuatan dalam bidang pengurusan moden. “Kalau saya boleh membentuk 15 manusia “luar biasa” di pentas, tidak ada sebab saya tidak boleh menguruskan 1000 manusia normal dalam sesebuah organisasi.” Oleh kerana pembabitan beliau dalam dunia kesusasteraan, beliau pernah menjadi
|
Keris Mas - Dewan Bahasa dan Pustaka
kebenaran yang terdapat dalam masyarakat, tetapi beliau tidaklah pula mengakui bahawa karya sastera semata-mata dapat memajukan masyarakat. Beliau pernah berkata: “Kalau kita berpendapat bahawa dengan cerita pendek sahaja kita boleh memajukan masyarakat, boleh mengubah susunan hidup kepada yang lebih sempurna dan baik tentulah pendapat itu kurang logik. Cerita pendek tidak dapat mengajar orang tentang ilmu bercucuk tanam, tidak dapat mengajar orang tentang ilmu |
Nilawati Kedah - Dewan Bahasa dan Pustaka
waktu itu. Kebanyakan cerpen Nilawati memaparkan cebisan peristiwa masyarakat yang disampaikan dengan cara yang mudah. Dalam cerpen “Menyerah” yang disiarkan dalam Mastika, Januari 1950, Nilawati cuba menyedarkan betapa ibu bapa boleh memporak-perandakan rumah tangga anak menantu mereka. Cerpen “Seorang Penarik Beca” yang disiarkan dalam Mastika, Mac 1950 pula membawa pengajaran bahawa sikap berpura-pura tidak akan kekal lama dan seseorang itu harus hidup mengikut kadar kemampuannya. Nilawati sengaja mengungkapkan persoalan masyarakat semasa dengan tujuan menyedarkan masyarakat tentang kemungkinan-kemungkinan perbuatan anggota masyarakat yang boleh menimbulkan perpecahan serta keruntuhan nilai-nilai yang murni. Manakala dalam penulisan rencana, beliau banyak menumpukan perhatian kepada persoalan semasa. Nilawati banyak menulis dalam Warta Negara, Utusan Melayu, Mastika, Utusan Zaman
|
Abu Hassan Sham - Dewan Bahasa dan Pustaka
menganalisis manuskrip lama. Abu Hassan berpendapat bahawa warisan bangsa tidak patut diabaikan begitu sahaja kerana ia penting bagi pembinaan identiti dan wawasan masa hadapan bangsa. Banyak iktibar dan teladan yang boleh dikutip daripada manuskrip lama itu. Setelah lulus Sarjana Muda Sastera, Abu Hassan menjadi pengajar (tutor) di Jabatan Pengajian Melayu pada tahun 1969. Kemudian lulus Sarjana Sastera pada tahun 1972 dan ini ialah Prof. Dr. Mansoer Pateda, Prof. Dr. Daliman Subrato, Prof. Dr. Chamamah Soeratno dan lain-lain. Dalam hal ini, Abu Hassan sentiasa menganggap bahawa mengkaji sastera Melayu lama tidak boleh dipandang ringan dan dilakukan sambil lewa, tetapi hendaklah diusahakan dengan bersungguh-sungguh agar jati diri bangsa dapat dikekalkan dalam mengejar cita-cita menghadapi masa depan yang penuh cabaran. KARYA Kajian |
Bachtiar Djamily - Dewan Bahasa dan Pustaka
di Indonesia dan Malaysia. Antaranya termasuklah tentang riwayat hidup Suharto, Nasution dan Adam Malik. Beliau pernah menyiapkan beberapa buku lain tentang politik seperti Bagaimana UMNO Melintasi Krisis dan Kenapa Pas Boleh Jadi Pas. Sebuah buku tentang riwayat hidup dan perjuangan A. Samad Ismail, tokoh wartawan terkenal di tanah air merupakan buku biografi yang terbaru diusahakan oleh beliau. Bachtiar Djamily masih terus Penerbitan Mutiara, 1979, 312 hlm Umum - Bagaimana Melawan Subversif Komunis, Kuala Lumpur: Nusantara Enterprise, 1971, 180 hlm - Bagaimana UMNO Melintasi Krisis, Petaling Jaya: Cherma Refleswaty, 1976, 126 hlm - Kenapa Pas Boleh Jadi Pas, Petaling Jaya: Cherma Refleswaty, 1976, 97 hlm Dikemaskini pada 16 Okt 2008 Cetak versi format pencetak untuk halaman ini Cetak halaman ini E-Mel halaman ini kepada kawan
|
Laman Rasmi Dewan Bahasa dan P
Pustaka Nasional di Singapura. Selepas itu novel-novel Jalan ke Kubur (1969), Pelangi Pagi (1971), Merpati Putih Terbang Lagi (1972), Belum Masanya (1976) dan Di Tengah Kabus (1980) pula terbit. Boleh dikatakan hampir setiap tahun sejak 1968 Khadijah berjaya menerbitkan novel demi novel, suatu usaha kreatif yang sungguh menggalakkan. Di samping itu beliau juga menghasilkan cerpen dan berjaya menerbitkan kumpulan cerpennya |
Sabda S - Dewan Bahasa dan Pustaka
Berfikir dalam Prosa Moden”, Utusan Kiblat, Mac 1974 dan “Jambatan Timur dan Barat”, Utusan Kiblat, April 1974. Beliau pernah mengetengahkan beberapa siri tentang konsep sastera Islam yang pada pandangannya tidak boleh dilihat melalui pandangan pengkritik atas dasar setiap sastera yang mengarah kepada kesejahteraan boleh dianggap sebagai sastera Islam. Menurut beliau, sastera Islam mestilah bertolak dari dalam diri penulis itu sendiri. Penulis sastera Islam mestilah mempunyai niat untuk berdakwah melalui setiap kalimah yang dicetuskan. Sebab
|
A. Samad Said - Dewan Bahasa dan Pustaka
kepada Pengarang Kumpulan The New Straits Times di samping menjalankan tugasnya sebagai Pengarang Berita Harian. Tetapi Samad menyedari bahawa minatnya dalam bidang penulisan dan tanggungjawab yang besar yang diamanahkan kepadanya boleh merugikan, bukan sahaja bakat dan kreativitinya, tetapi dunia kesusasteraan umumnya. Justeru, Samad Said minta dibebaskan daripada menjadi Pengarang Berita Harian dan mulai 8 Mac 1978 Samad bertugas sebagai seorang daripada |
Dharmawijaya - Dewan Bahasa dan Pustaka
Malaysia yang pernah diterbitkan oleh Zainal Abu beberapa ketika dahulu juga memperlihatkan kebolehan yang agak membanggakan peminat-peminat pantun di tanah air kita masa itu. Dengan mewarisi keupayaan yang serba boleh ini, tidak menghairankan kita dan memang kena pada tempatnya apabila beliau dilantik menjadi Ketua I badan Ikatan Sastera Universiti Malaya (ISUM), sebuah badan yang aktif dalam kegiatan sastera pada tahun
|
Ismail Abdullah - Dewan Bahasa dan Pustaka
tanda” atau “koda”. Malahan, kaedah dan cara membaca puisinya juga bersifat arbitrari, iaitu sebagaimana kita menghayati dan melihat sebuah karya lukisan abstrak, “ensemblaj” atau “instalasi”. Ini bermaksud bahawa puisi Ismail boleh dibaca, dilihat atau dihayati dari kiri ke kanan atau kanan ke kiri, dari atas ke bawah atau dari bawah ke atas ataupun menyongsang dan pelbagai sudut. Selain menulis puisi, Ismail |
|
| Tesaurus |
|---|
| | Tiada maklumat tesaurus untuk kata boleh |
|
| Puisi |
|---|
|
Kalau upih katakan upih,
Kalau seludang jatuh melarat;
Kalau boleh katakan boleh,
Jangan saya terharap-harap.
Lihat selanjutnya... |
| Peribahasa |
|---|
| 26
Great barkers are not biters
Orang yang menengking-nengking marah lazimnya tidaklah sampai mengambil tindakan atau mendatangkan kecederaan. Oleh itu kita tidak perlu takut padanya.
Anjing yang menyalak (menggonggong) tak akan menggigit
"I thought you were seriously beaten up by that burly man. I was really scared when he started shouting and threatening you. The whole block could hear him," I said. "A barking dog never bites, and this was not the first time," replied Ali calmly.
"Aku ingatkan kau teruk dibelasah oleh lelaki sasa itu. Aku takut betul apabila dia menjerit-jerit dan mengancam-ancam kau. Seluruh blok bangunan ini boleh mendengar suaranya," kataku. "Anjing yang menyalak tak akan menggigit," jawab Ali dengan tenang.
Peribahasa dan Ungkapan Inggeris - Melayu
Lihat selanjutnya... |
|