Menganyam Kedukaan
Monshidi tidak mempunyai apa-apa untukdikata- kan. “Maksudmu?” sampuknya segera. “Mereka cuma mahu kuasa dan kekayaan. Banyak kekayaan negeni mi yang dibolot. Meneka tinggal di tempat- tempat yang mewah, ada istana di negeri ml. Ini negeri kita, Morshidi. Bukan negeri mereka. Syaitan?” Rosli melepaskan sebuah penumbuk di lantai simen yang kasar. Terasa buku timanya pent dan pedih. Kedua-duanya terdiam seketika
|
|
| Puisi |
|---|
|
Hari raya sembahyang raya,
Raja berangkat dari istana;
Dari daya dan upaya,
Tiada rotan akar berguna.
Lihat selanjutnya... |
|