| Kata |
Takrif |
Sumber |
| kerabit | robek, rabik, sobek; mengerabit, mengerabitkan merabik-rabik, menyobek-nyobek; kerabik, kerebok, kerobek. | Kamus Dewan Edisi Keempat |
| kerobak kerabit | a) cabik cabik, koyak-koyak; b) berparut-parut, bopeng. | Kamus Dewan Edisi Keempat |
| mengerebok | menembuk, mengoyakkan; ®kerobek, kerabit. | Kamus Dewan Edisi Keempat |
| kerabik | rabik, robek, sobek; ®kerabit. | Kamus Dewan Edisi Keempat |
| mengerobek | mencabik-cabikkan, mengoyak-ngoyak; ®kerabit. | Kamus Dewan Edisi Keempat |
| kerebok | (kerébok); mengerebok menembuk, mengoyakkan; ®kerobek, kerabit. | Kamus Dewan Edisi Keempat |
| kerobek | (kerobék); mengerobek mencabik-cabikkan, mengoyak-ngoyak; ®kerabit. | Kamus Dewan Edisi Keempat |
| kerobak | 1. berlubang-lubang, cabik, carik, koyak; 2. berparut-parut, bopeng; ~ kerobek = ~-kerabik = ~ kerabit a) cabik cabik, koyak-koyak; b) berparut-parut, bopeng. | Kamus Dewan Edisi Keempat |
| Kata |
Sebutan |
Jawi |
| kerabit | [ke.ra.bit] | کرابيت |
| kerobak-kerabit | [ke.ro.ba/.ke.ra.bit] | کروبق - کرابيت |
| kerebok (kerabit, kerobek) | [ke.ré.bo/] | کريبوق |
| kerabik (kerabit) | [ke.ra.bi/] | کرابيق |
|
|