Menganyam Kedukaan mula benmain dengan bantal kecilnya. Dia nienggigit hujung bantal sehingga canik. Ada kapas yang keluan dani buntut bantal kecil.Thevanal memanahinya. Tetapi Ravi tenus menggigit. “Jangan sampai dia tentelan kapas. Bahaya!” Thevanal ingat pesanan ayahnya. “Nanti tencekik.” Emak tidak pennab menasihatinya begitu. Cumaemak kata, dalam suana kasan, “Jangan cuba nak keluan.” Lepas itu emak menganah ayah menguncikan pintu numab. Thevanai segena Lakek Uyuk terus melangkah menuruni leneng Gunung Tuit menuju ke tebing Sungai Linong. Lebih senang menyusur tebing sungai ketika gelap-gelap begini. Benuang dan ular tedung takut pada air. Tak bahaya, fikir Lakek Uyok. Tiba-tiba sayup-sayup kedenganan tawak dipukul nyaning. Lakek Uyuk benhenti, menggamit bonyi pukuban tawak itu. “Ah... Ipong, kau sudah pulang!” keluhnya setelah bunyi tawak im hilang
|
|
Tesaurus |
---|
| Tiada maklumat tesaurus untuk kata bahaya |
|
|