| mencalai | [m«n.tSA.lAj] | kata kerja | sambil berlari, melompat dengan cara luar biasa (tentang binatang seperti kerbau, lembu) kerana cemas, terperanjat, mengelak sesuatu dan lain-lain. | Kerebau tu mencalai pasai anjin ligan dia. | [k«.Ò«.bAw tu m«n.tSA.lAj pA.sAj An.dZin li.gAn di.jA] | Kerbau itu berlari sambil melompat-lompat kerana dikejar anjing. |